PETAR TRINAJSTIĆ
Rođen je u Vrbniku 1946. godine. Prve fotografije snimio je još kao učenik osnovne škole u Vrbniku, a druženje s fotografijom nastavlja kao srednjoškolac u Rijeci. Ozbiljnije se počeo baviti filmom i fotografijom kao student Visoke industrijsko pedagoške škole u Rijeci 1970. godine. Tada film i fotografiju doživljava prije svega kao suvremeno nastavno sredstvo u procesu obrazovanja te snima prve ergodidaktičke filmove i serije dijapozitiva za nastavne potrebe. Uz to, više filmskom kamerom a manje fotoaparatom, bilježi značajne promjene u dokolici osobito u Vrbniku, na otoku Krku i u Brodogradilištu 3. MAJ gdje je zaposlen u Centru za obrazovanje kadrova. Od 1969. godine član je Kino kluba Liburnija film, a 1971. godine prelazi u Kino- foto kluba Jadran 3. MAJ od kada počinje aktivnije snimati i eksperimentalne, neprofesionalne filmove koji su vrlo zapaženi na filmskim festivalima u zemlji i inozemstvu. Na preporuku profesora Tanhofera sa Filmske akademije u Zagrebu 1978. godine započinje suradnju sa Jadran film Zagreb, tada vodećom profesionalnom filmskom kućom u Jugoslaviji, u ulozi filmskog redatelja i scenariste. Od 1991. godine intezivnije se bavi fotografijom te objavljuje brojne autorske fotomonografije u kojima je autor koncepta, teksta, fotografija i dizajna. U više navrata bio je član komisije za izbor scenarija za dugometražne igrane filmove kao i za kratke filmove te član komisija za predikatizaciju filmova te član žirija na filmskim festivalima i fotografskim izložbama i natječajima.
Do sada je realizirao stotinjak filmova, video radova i slide showa te snimio pola milijuna fotografija na filmskom materijalu i u digitalnom zapisu.
Za svoj rad primio je u zemlji i inozemstvu stotinjak nagrada i priznanja kao redatelj, scenarista, filmski snimatelj i fotograf. Nosilac je stručnog zvanja “Majstor filma”. Danas gotovo da ne postoji zemlja svijeta u kojoj nema neke njegove fotografije, filmskog uratka ili knjige.
Bogat i raznovrstan fotografski opus otkriva mnoga njegova fotografska izražajna sredstva, od dokumentarne, life fotografije nastale u trenutku, do artificijelne osmišljene eksperimentalne fotografije, u kojima obične prizore i događanja pretvara u maštovite, razigrane, neobične i zanimljive fotografije estetski osebujne, likovno dotjerane i poetski raspričane kakve su dijelom fotografije objavljene u ovoj knjizi. Jedna od njegovih značajnih tema je krajolik od rodnog Vrbnika, otoka Krka, Istre, Gorskog kotara, jadranske obale i otoka, pa sve do Irske kao i urbanih sredina poput Rijeke, Opatije, Dubrovnika, Zadra, Splita, Zagreba, Dablina. U tim fotografijama suvremenih estetskih izraza snažno se osjeća prisustvo čovjeka i kad ga se ne vidi na fotografijama kao što je to u ciklusu humaniziranog pejsaža osobito GROMAČA.
Čovjek od rođenja do smrti je njegova omiljena tema u kojima portreti djece i običnog čovjeka poput bodulskog težaka ili industrijskog radnika do čovjeka na ulici, bolnici, kulturnim, sportskim i crkvenim manifestacijama do značajnih osoba iz javnog života od umjetnika do političara, crkvenih veledostojnika i državnika većinom snimljenih u dominantno klasičnoj
kompoziciji uspjeva povezati karakter osobe i njene djelatnosti te metaforičkim porukama otkriva senzibilitet mogućih i zamišljenih životnih situacija jakih emotivnih naboja i humanih nakana. “U odsliku stvarnosti Trinajstić uvjerljivo prenosi poruku ali njome osjetljivu spoznaju likovnog sadržaja reprodukcije. Vrednovanje se očituje u odabiru i izrezu, kompoziciji, sklopu odnosa u kolorističkoj i luminističkoj raspodjeli, artikulaciji optičke oštrine itd. Temeljne vrline koje definiraju njegovu fotografiju odnosno projekt su zanatska perfekcija, autorska stilska samosvojnost, dosljednost pristupa koja rezultira homogenošću kojom dokumentarni prikaz prerasta u likovno sadržajni izraz, a referalna deskripcija u umjetničku vrijednost” (Dr Vanda Ekl).
Iako obrazovan i formiran na tradicionalnoj fotografiji Trinajstić sve više eksperimentira nekada već korištenim metodama koje produbljuje i u kojima traži novi smisao koje njegovim talentom, iskustvom i imaginacijom rezultiraju zanimljivijim kreacijama gotovo novog stvaralačkog izraza.
Kako ga zanima i teorija fotografije osobito slika, fotografija, kao odslika ili preslike realnoga do slike kao komunikativnoga medija koji ne odslikava, preslikava niti predstavlja nešto samorazumljivo realno, nego generira novu realnost medijalno- komunikativnu koja vodi u posvemašnju vizualizaciju svijeta. Svoja traganja iz estetike i filozofije fotografije odnosno fenomena vizualnosti i virtualizacija informacija nastoji ostvariti digitalnom tehnologijom i prezentirati zainteresiranima svjestan da fotografija ne postoji u jednom konkretnom značenju i općenitosti već je ona fenomenološke prirode višeznačnosti i posebnosti te nastoji svjesno stvarati nepredviđene informacije podvrgavajući slučaj i nužnost ljudskoj namjeri u traganju za slobodom.
